- سنگ چال
از توابع دهستان بندپی بابل، زمین سنگلاخی
معنی سنگ چال - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نوعی سنگ آهکی به رنگ خاکستری یا زرد که از دانه های ریز تشکیل شده، به خوبی جلا و صیقل می پذیرد، چربی را جذب می کند و در چاپخانه های سنگی برای چاپ کردن اوراق به کار می رود
سوهان، سنگی که برای تیز کردن کارد یا شمشیر و مانند آن به کار می رود، فسان، فسن، سان، سان ساو، سامیز، مسنّ
سنگ پا، نوعی سنگ سوراخ سوراخ بسیار سخت است که در حمام چرک پا را با آن پاک می کنند، سنگ سودا
(سَ گِ)
لغت نامه دهخدا
واحد وزنی بود معمول در تهران و پاره ای شهرستانها معادل دو من تبریز برابر با شش کیلوگرم
(هََ گَ لَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش بانۀ شهرستان سقز. دارای 108 تن سکنه، آب آن از چشمه و محصول عمده اش غله، توتون، ارزن و مازوج است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(عَمْ بَ فَ / فِ دَ/ دِ)
لغت نامه دهخدا
آبی که آنرا با سنگهای تفته که در آن افکنند گرم کرده باشند. (یادداشت بخط مؤلف)
(سَ گِ)
لغت نامه دهخدا
سنگی که چرک پا بدان بزدایند و خاژ چرک بدن را گویند. (آنندراج) :
ز آرزوی پای بوس شهریار
داشتم روی دژم چون سنگ خاژ.
کلیم نزاری (از آنندراج)
ز آرزوی پای بوس شهریار
داشتم روی دژم چون سنگ خاژ.
کلیم نزاری (از آنندراج)
(سَ گِ)
لغت نامه دهخدا
مجازاً حائل و مانع از چیزی. (آنندراج) (از مجموعۀ مترادفات ص 228). مزاحم. مانع. انگل. (ناظم الاطباء) ، متعرض راه. (آنندراج)
(سَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان جرگلان بخش مانۀ شهرستان بجنورد. دارای 138 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات. شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
(کَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
سنگ ساینده:
گهی جانور بد رونده ز جای
بسینه زمین در بتن سنگسای.
اسدی.
زهر بقعه شدندی سنگ سایان
بماندندی در او انگشت خایان.
نظامی
گهی جانور بد رونده ز جای
بسینه زمین در بتن سنگسای.
اسدی.
زهر بقعه شدندی سنگ سایان
بماندندی در او انگشت خایان.
نظامی
(سَ گِ سُ)
لغت نامه دهخدا
سنگی که سفال از آن سازند. (آنندراج) :
زآن لعل آبدار که می میچکد از او
سنگ سفال میکدۀ ما مکیدنی است.
صائب (از آنندراج)
زآن لعل آبدار که می میچکد از او
سنگ سفال میکدۀ ما مکیدنی است.
صائب (از آنندراج)
(یَهْ)
لغت نامه دهخدا
گودالی تاریک که گناهکاران را در آن نگاهدارند. مؤلف غیاث اللغات نویسد: لفظ چال در اصل چاه بود، ها را به لام بدل کرده اند، چنانکه در جواهرالحروف. (غیاث) (از آنندراج) :
سیه چال و مرد اندر او بسته پای
به از فتنه از جای بردن بجای.
سعدی
سیه چال و مرد اندر او بسته پای
به از فتنه از جای بردن بجای.
سعدی
(سَ گِ لِ)
لغت نامه دهخدا
سنگی که بجای بالین در زیر سر گذاشته بخواب روند. (آنندراج) :
بیا تا درین شیوه چالش کنیم
سر خصم را سنگ بالش کنیم.
سعدی
بیا تا درین شیوه چالش کنیم
سر خصم را سنگ بالش کنیم.
سعدی
(سَ گَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان خرم آباد شهرستان شهسوار. دارای 245 تن سکنه. آب آن از رودخانه و چشمۀ کیله. محصول آنجا برنج، مرکبات و جالیزکاری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
تنگدست و مفلس و فقیر و تهی دست. (ناظم الاطباء) : بوسهل پی آوردن خواجه، فرستاده آمد که بوسهل بروزگار گذشته تنگحال بود و خدمت و تأدیب فرزندان خواجه کردی. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 59).
ور دم نزدم چو تنگحالان
دانی لغت زبان لالان.
نظامی.
رجوع به تنگ حالی و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود
ور دم نزدم چو تنگحالان
دانی لغت زبان لالان.
نظامی.
رجوع به تنگ حالی و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود
از توابع دهستان خرم آباد تنکابن
از اجزای دنگ، سنگی به شکل استوانه و با کاسه ای در وسط، به
پلی که از گذاردن سنگ در رودخانه درست شود
چاله ای که دنگ در آن فرو آیدچاله ای که شالی بعد از پوست کندن
نوعی حرکت به وسیله ی چهاردست و پا که زانو و پنجه های دست
مرتعی در روستای کدیر نوشهر، مرتعی در مسیر روستای ویسر شهرستان
از توابع دهستان ناتل رستاق نور
چاله و حفره های طبیعی روی سنگ که آب در آن جمع شده باشد
مرتعی جنگلی در حومه ی نوشهر، منطقه ی سنگی و صخره ای